یزدفردا - رژيم صهيونيستي عصر شنبه همزمان با تشديد حملات هوايي به نوار غزه و به خاک و خون کشيدن صدها تن از مردم بي دفاع فلسطين که شمار زيادي از آنها را زنان و کودکان تشکيل مي دهد، در يک لشگرکشي گسترده با تمام توان، يورش زميني به اين منطقه را آغاز کرد.
حملات سنگين هوايي و زميني اسراييل به غزه و وخامت اوضاع انساني در اين شهر مصيبت زده در حالي به لحظات سرنوشت ساز خود نزديک مي شود که بسياري از کشورهاي عرب سازشکار خاورميانه، قدرت هاي بزرگ و البته مدعيان به اصطلاح "مدافع حقوق بشر" جهان در يک همراهي کاملا آشکار با عاملان اين جنايات، به تاييد و سکوت خفت بار خود ادامه داده و حتي برخي از آنها همچون جمهوري چک، رييس دوره اي اتحاديه اروپا، يورش سهمگين نظامي اسراييل به غزه را "دفاع از خود" و نه "تهاجم و تجاوز" دانسته اند.
اين عمليات ها و تجاوزهاي آشکار به حقوق مردم مظلوم فلسطين، پديدآورنده يک"هولوکاست واقعي صهيونيستي" است که اتفاقا توسط مدعياني رخ مي دهد که خود را قرباني "هولوکاست هيتلري" مي دانند.
آنچه که در حاشيه و متن اين نسل کشي بزرگ تاريخي بايد بدانها توجه کرد و آنها را بازشناخت آن است که اتفاقا ابزار و امکانات انجام اين هولوکاست هزاره جديد از سوي آمريکا و برخي قدرت هاي غربي در اختيار عاملان صهيونيسم آن قرار گرفته است. از اين رو در اين نوشتار، وضعيت فروش تجيهزات پيشرفته نظامي آمريکا به رژيم صهيونيستي و همکاري هاي نظامي ميان واشنگتن و تل آويو مورد بررسي قرار مي گيرد.

* مروري گذرا بر روابط گسترده نظامي و تسليحاتي واشنگتن - تل آويو
رژيم صهيونيستي يکي از بزرگترين وارد کنندگان سلاح از ايالات متحده آمريکا است. واشنگتن از بدو تشکيل اسراييل، در کنار حمايت هاي وسيع سياسي و اقتصادي، راهبرد برتري نظامي اين رژيم را در راهبردي ترين منطقه جهان (خاورميانه) به عنوان يکي از مهمترين راهکارهاي حفظ اين رژيم نامتجانس در دستور کار قرار داده و با ارائه کمک هاي نظامي چشمگير براي توسعه و تجهيز نظامي اين رژيم تلاش کرده است.
برنامه هاي متنوع کمک نظامي و تسليحاتي آمريکا به اسراييل ، به گونه اي تدوين و اجرا شده که رژيم صهيونيستي همواره از جديدترين جنگ افزارهاي آمريکايي برخوردار گردد. اين وضعيت در توپ هاي متحرک ، موشک اندازها ، موشک هاي هدايت ‌شونده ، انواع ضد هوايي، هواپيما، بالگرد و ديگر تسليحات و تجهيزات مدرن و فوق پيشرفته اي که در سالهاي اخير به ارتش صهيونيستي وارد شده، کاملا به چشم مي ‌خورد.
آمريکا با امضاي انواع قراردادهاي کوتاه و ميان مدت با رژيم صهيونيستي راه ارائه کمک هاي نظامي به اين رژيم را همواره مي ‌سازد.
در اين راستا، سال گذشته، رئيس رژيم صهيونيستي رسما فاش ساخت که از جورج بوش رئيس ‌جمهوري ايالات متحده آمريکا تضمين‌هاي امنيتي لازم را براي حفظ برتري نظامي اسراييل در خاورميانه دريافت کرده و کاخ سفيد کمک‌ هاي نظامي به اسراييل را در ده سال آينده 25 درصد افزايش خواهد داد.
ايهود اولمرت آن زمان گفت، به موجب توافقنامه اي که با بوش به امضا رسانده است، حجم کمک هاي نظامي آمريکا به اسرائيل 25 درصد افزايش يافته و ارزش آن در دهه آينده به بيش از 30 ميليارد دلار خواهد رسيد.
اين در حاليست که در دهه گذشته (1996 تا 2006) نيز رژيم صهيونيستي 24 ميليارد دلار کمک مالي نظامي از آمريکا دريافت کرده است.
تل آويو در اين مدت، همچنين معادل 7 ميليارد و 200 ميليون دلار تسليحات و تجهيزات نظامي از واشنگتن خريداري کرد که 762 ميليون دلار آن از طريق فروش هاي مستقيم بازرگاني (DCS) و بيش از 6 ميليارد و 500 ميليون دلار باقيمانده به صورت برنامه سرمايه گذاري مالي خارجي (PMF) بوده است.
در اين ميان، براساس آمارهاي اعلام شده از سوي کنگره آمريکا، مجموع کمک نظامي آمريکا به اسراييل در فاصله زماني (2007-2001 ) به بيش از 5/19 ميليارد دلار رسيد که در قالب کمک هايي همچون "برنامه منع گسترش تروريسم"، "کمک هاي تکميلي" و"صندوق حمايت اقتصادي" (ESF) در اختيار اين رژيم قرار گرفته است.
براساس اطلاعات موجود، اسراييل وابستگي شديدي به سخت افزارهاي نطامي ايالات متحده داشته و اين رژيم در حال حاضر با در اختيار داشتن بيش از 300 فروند جنگنده از بزرگترين ناوگان جنگنده هاي "اف – 16" و "اف – 15" در خارج از آمريکا برخوردار است.
تحقيقات انجام شده از سوي "انستيتوي بين المللي مطالعات استراتژيک" در لندن (2007) نشان مي دهد که زرادخانه هاي تسليحاتي اسراييل از انواع بالگردهاي جنگنده همچون "کبري آ اچ -1"، "آ اچ- 64" و "استاليون سي سي اچ -53"، تعداد زيادي موشک هاي پيشرفته "استينگر"، موشک هاي دريا به درياي "هارپون"، موشک هاي زمين به هواي "رد آي"، موشک هوا به زمين "آ جي ام"، موشک هاي تاکتيکي هوا به هوا و موشکهاي هوا به زمين "پک 2"، انواع بمب ها، تانک ها، نفربرهاي خودکششي پيشرفته و ديگر ادوات زرهي بهره مند بوده است.
اين رژيم همچنين در تازه ترين توافق هاي خود با دولت بوش، سفارش خريد 60 فروند جنگنده "اف 22" - نسل جديد هواپيماهاي رادار گريز - را ارائه کرده است.
همچنين آمريکا در سال 2008 نيز زيرساخت هاي صنايع تسليحاتي اسراييل را به شرح ذيل تدوين کرده است:
* الف) اختصاص يک ميليارد و 300 ميليون دلار براي توسعه جنگنده هاي "لاوي" ( Lavi)
* ب) تخصيص 625 ميليون دلار بودجه براي توسعه و استقرار موشک ضد موشک "آرو"(Arrow)
* ج) اختصاص 200 ميليون دلار براي بهينه سازي تانک "مرکاوا" (Merkava) و توليد نسل جديدي از اين نوع تانک "مرکاواي 4"
* د) تخصيص 130 ميليون دلار براي توسعه سيستم ليزري ضد موشک فوق پيشرفته.
البته روند ارائه کمک هاي نظامي به ارتش اسرائيل از سال 1948، بطور پيوسته تحت تاثير متغيرهاي بين ‌المللي قرار داشته است. در ابتدا اسرائيل توانست با موافقت اتحاد جماهير شوروي، تسليحات را در فاصله سالهاي 1951 -1499 ‎ از "چکسلواکي " سابق دريافت کند. پس از آن "فرانسه" تا سال ‎ 1967به صورت منبع اصلي ارائه تسليحات اسرائيل درآمد. از پايان دهه ‎ 60 نيز ايالات متحده آمريکا به صورت تامين‌ کننده اصلي تسليحات اسرائيل درآمد.
تا سال ‎ 1966ايالات متحده جزء صادرکنندگان تسليحات به اسرائيل نبود و تنها برخي آتشبارهاي موشک هاي ضدهوايي "هاوک " را در اختيار اين رژيم قرار مي ‌داد اما با آغاز دهه70 ايالات متحده به صورت اصلي‌ترين صادرکننده تسليحات به اسرائيل درآمد و تا سال ‎ 1973صادرات اسلحه به آن رژيم با افزايش وام ها و کمک هاي اقتصادي افزايش يافت.
از سال ‎1985 "وام "ها به "کمک" تبديل شد و با آغاز دهه هشتاد دو طرف يادداشت تفاهم هاي زيادي را که تعيين ‌کننده چارچوب رابطه آنها بود به امضاء رساندند.
در سال ‎ 1994کمک هاي آمريکا ‎ 30 درصد از بودجه نظامي اسرائيل را تشکيل داد. پس از جنگ سال ‎ 1991خليج فارس، اسرائيل محموله هاي تسليحاتي ديگري به ارزش ‎ 2ميليارد دلار از آمريکا دريافت کرد.
کمک هاي آمريکا به اسرائيل، تا پيش از سال ‎1965، کمتراز يک صد ميليون دلار درسال بود اما اين کمک‌ ها در سال ‎ 1966دو برابر شد و از آن پس روند صعودي را طي کرد به طوريکه در سال ‎ 1974پنج برابر شد و به ‎6/2ميليارد دلار بالغ گرديد.
درسال هاي بعد، ميزان اين کمک‌ها تا پنج ميليارد دلار افزايش يافت، ضمن آنکه بيشتر اين کمک‌ها بلاعوض بودند و تقريبا تمام آنها درمصارف نظامي هزينه مي ‌شدند.
اين ارقام به خوبي نشان مي‌دهد که ميان آمريکا و رژيم صهيونيستي "رابطه ويژهاي" شکل گرفته است که هيچ کشور ديگري جز رژيم صهيونيستي از آن برخوردار نيست.
علاوه بر موارد ياد شده، واشنگتن در برهه هاي مختلف، تامين سوخت جنگنده هاي اسرائيلي را بر عهده گرفته و انواع تجهيزات جديد از جمله بمب هاي ويژه نابود کننده پل‌ ها و تاسيسات بتوني را در اختيار اين رژيم قرار داده است.
ارايه اطلاعات جاسوسي ماهواره اي به رژيم صهيونيستي از ديگر خدمات آمريکا به اين رژيم در جنک عليه مردم فلسطين و لبنان است.
به گزارش "مرکز مطالعات تجارت تسليحات آمريکا"، واشنگتن جدا از فروش تجهيزات و موشک هاي فوق پيشرفته خود به اسرائيل، که از آنها براي حمله به مردم لبنان و فلسطين استفاده مي ‌کند، سالانه ‎ 20 درصد هزينه نظامي تل آويو را نيز تامين مي‌کند.
شواهد و مستندات موجود نشان مي دهد که در طول دوره زمامداري جورج بوش، رييس جمهوري آمريکا (2009-2001) نيز اسراييل بزرگترين خريدار تسليحات و تجهيزات بسيار پيشرفته آمريکا بوده و تا سال 2006، از بزرگترين برنامه کمک هاي نظامي وزارت دفاع (پنتاگون) به ارزش 10 ميليارد و پانصد ميليون دلار بهره مند شده است. همچنين در اين دوره زماني، رژيم صهيونيستي معادل 6 ميليارد و 300 ميليون دلار سلاح از ايالات متحده خريداري کرده است.
براساس اسناد منتشر شده از سوي پنتاگون و وزارت خارجه آمريکا، تنها در سال 2005، بيش از دو ميليارد و 750 ميليون دلار تسليحات نظامي پيشرفته از آمريکا خريداري کرده است. اين خريدها شامل واردات سخت افزار نظامي (76/2 ميليارد دلار) ، خدمات دفاعي نظير نگهداري و آموزش نيروي انساني (629 ميليون دلار)، سيستم هاي مختلف موشکي (188 ميليون )، قطعات مختلف تانک (1/7 ميليون دلار)، قطعات مختلف کشتي (155 ميليون دلار)، مواد منفجره (3/1 ميليون دلار)‌ و اسپري هاي اشک آور و ديگر مواد شيميايي ضد شورش (720 هزار دلار) بوده است.
در سال 2005، همچنين فروش هاي نظامي آمريکا به اسراييل موارد ديگري را نيز در بر مي گرفت که عبارت بودند از:
• سيستم هاي حرکتي قايق هاي تندرو گشتزن به ارزش بيش از 15 ميليون دلار
• قرارداد 8 ميليون دلار با شرکت لاکهيد مارتين براي تامين قابليت هاي پيشرفته "جهت يابي و هدف گيري جت هاي جنگنده اسراييلي
• قرارداد 145 ميليون دلاري با شرکت آمريکايي "Oshkosh Truck Crop " براي ساخت کيت هاي حفاظتي
براساس گزارش هاي منتشر شده از سوي مرکز تحقيقاتي کنگره آمريکا، اسراييل از امتيازات ويژه اي نسبت به ساير کشورهاي متحد آمريکا در قراردادهاي خريد نظامي برخوردار است. در هر سال مالي، صندوق حمايت اقتصادي آمريکا بين 50 تا 60 ميليون دلار وام در اختيار رژيم صهيونيستي براي خريدهاي تسليحاتي قرار مي دهد.
در اين ميان، برخلاف ديگر کشورهايي که خريدهاي نظامي خود از آمريکا را از طريق انعقاد قرارداد با وزارت دفاع (پنتاگون) انجام مي دهند، اسراييل به طور مستقيم با شرکت هاي سازنده تسليحات در آمريکا وارد معامله مي شود.
شرکت هاي مهم و مشهور تسليحاتي آمريکا نظير "لاکهيد مارتين"، "بوئينگ"، "نورثرپ گرامان"، "يونايتد تکنولوژي"، " ريسئون"، "يونايتد ديفنس" و ... از جمله مهمترين منابع تامين کننده تسليحات مدرن و فوق پيشرفته زميني، دريايي و هوايي براي ارتش رژيم صهيونيستي به شمار مي روند.
به باور ناظران آگاه ، کمک هاي بسيار گسترده نظامي آمريکا به رژيم صهيونيستي در حالي هر روز افزايش مي يابد که بسياري از گروهها و نهادهاي مستقل در ايالات متحده با اين اقدام دولت مخالف بوده و از آن انتقاد مي کنند.
حتي گزارش هاي متعدد وزارت خارجه آمريکا در زمينه حقوق بشر که از سال 2003 به بعد انتشار يافته است، جملگي به اين مهم اذعان دارند که رژيم صهيونيستي همواره از اين تسليحات براي کشتار وسيع مردم بيگناه فلسطين و جنگ عليه لبنان استفاده کرده است.
اين در حاليست که علي رغم حمايت هاي گسترده آمريکا از رژيم صهيونيستي به عنوان بزرگترين تهديد در خاورميانه و نزاع دائمي اعراب و اسراييل و همچنين سلطه همه جانبه ايالات متحده بر تمامي روندهاي امنيتي ، سياسي، اقتصادي، فرهنگي و ... در اين منطقه، همچنان بيشتر کشورهاي حوزه پيراموني جمهوري اسلامي در حوزه راهبردي خاورميانه از متحدان و هم پيمانان نزديک آمريکا به شمار مي آيند.
اين کشورها در پرتو روابط گسترده سياسي و اقتصادي خود با آمريکا عملا به بازار مصرفي پرسود براي بنگاهها و سازمان هاي اقتصادي و شرکتهاي نفتي اين کشور محسوب مي شوند. افزون بر اين، کشورهاي عربي در چارچوب بازي امنيتي که دولت هاي مختلف آمريکا در طول دهه گذشته به راه انداخته اند، وارد يک مسابقه بزرگ تسليحاتي با يکديگر شده و به بهانه مقابله با تهديد اسراييل (در گذشته) و جمهوري اسلامي ايران (در زمان حاضر) ساليانه ميلياردها دلار از سرمايه هاي ملي خود را صرف خريد تسليحات پيشرفته از آمريکا مي نمايند.
اين مساله سال گذشته، با افزايش بي سابقه قيمت نفت روندي صعودي به خود گرفت که نمونه اخير آن قراردادي به ارزش بيش از 60 ميليارد دلار مي باشد.
با اين همه، جنگ 33 روزه لبنان در تابستان 2006 و همچنين بحران اخير غزه نشان مي دهد که کشورهاي عربي علي رغم هزينه هاي چند ميليارد دلاري در بخش نظامي و خريد روزآمدترين تجيهزات و ادوات نظامي هرگز جسارت کاربرد عملياتي اين تسليحات را عليه اصلي ترين دشمن خود در خاورميانه – رژيم اسراييل – نداشته و ندارند.

یزدفردا

• نویسنده : یزد فردا
• منبع خبر : خبرگزاری فردا